zaterdag 12 januari 2013

een 'echte dame'


Het is een spel ontstaan tijdens moeizame maaltijden. Een gezellige maaltijd met ons tweetjes is wel eens lastig om duizend redenen.
Geen honger, geen trek, moe, chagrijnig, liever babbelen, liever alles dan even eten. Op de dagen dat het niet zo makkelijk gaat zet ik wel eens het spel van ´echte dames´ in.
We spelen dan dat we koningin of prinses zijn en alles keurig doen.
Het stimuleert Doortje om door te eten en ook handig; netjes eten.
Je weet niet waar ze nog eens terecht komt, stel je voor dat Doortje net een van die weinigen is die als burgermeisje een echte prins gaat lieven dan is het aardig als ze mes en vork correct kan bedienen.
Mocht dat het niet worden dan lever ik toch een lekkere volwassene af over een jaar of 14.
In het voorjaar was ik met zussen in een hotel en in de ontbijtzaal, die verder compleet leeg was, kwam een jonge chinese man binnen, hij nam plaats aan de andere kant van de zaal en at werkelijk oorverdovend hard, veel lawaai, wij wisten niet waar we moesten kijken.
Ik bedoel maar ons 'keurig' is niet universeel maar ik doe een poging met Doortje.
Soms betrappen Doortje en ik elkaar wel eens en dan heet dat bij ons 'hoor ik daar een chinese man?'
Zo gaat het ook met het echte dames spel. Doortje heeft iets geleerd maar zodra ik zelf niet consequent ben roept ze dat ik geen echte dame ben. Vinden we leuk.
Sinds kort heeft Doortje een variant bedacht op ons spelletje.
Ze maakt er een raadsel van voor mij. Een echte dame heeft lang blond haar en 4 poezen. Wie is die dame? Dat is dan haar mama maar om het spel op te leuken noem ik dan eerst nog wat andere namen.
Dan volgen er nog wat raadsels op het thema mama. Een echte dame reist met de trein, bijvoorbeeld, doet mama namelijk altijd! Maar het kan ook meteen bikkelhard worden.
Wanneer Doortje dingen gaat noemen van mij; een echte dame heeft geen grijs haar bijvoorbeeld.
Of een echte dame speelt geen 'billie billie' onze choreografie op het lied "I like to move it"
Ze is gewoon keihard dat kind, maar zolang ze ook nog zegt dat een echte dame in een gezellig huisje woont mét haar kan ik elke maaltijd wel aan.

 

dinsdag 8 januari 2013

je thuis voelen


We luisterden laatst kinderliedjes en opeens vraagt Doortje mij of ik weet waar zij zich het meest thuis voelt. Ik vraag ´nou?´ en ze noemt de 2 plaatsnamen waar mama verblijft. In de ene plaats woont mama begeleidt en in de andere is ze vaak bij haar liefde. Ik schrik en krijg de kriebels in mijn buik. Hemel gaat alles wel goed? Is ze ongelukkig, was ik een keer te vaak kattig?
Even slikken en dan zeg ik dat dat heel mooi is omdat mama daar woont.
Op mijn vraag hoe dat is om je thuis te voelen zegt Doortje dat dat lekker in haar buik is, 'dat is fijn Nana.' Ik kan het niet laten te vragen of ze zich bij ons thuis óók thuis voelt. Ja hoor als mama er is wel zegt ze. Au.
Later bedacht ik dat dit precies is waarom ik Doortje bij me heb genomen. Er was mij alles aan gelegen om mama en Doortje bij elkaar in de buurt te houden. Al heb ik in het begin van de zwangerschap van mijn dochter héél andere dingen beweerd. Maar mama was vastberaden; Zij zou een baby krijgen en ze zei letterlijk dat ik wel bij zou draaien! Wat ook geschiedde, ze kent me goed. Was Doortje in een pleeggezin terecht gekomen dan zou er nooit zo'n goed contact tussen hen kunnen zijn. alleen al omdat de bezoekregelingen veel schraler zijn dan ik kan bieden.
Iedere dinsdag is het mama dag. Doortje weet niet beter en mama richt daar haar leven op in.
Niet vanaf het begin maar inmiddels is mama ook weer gewoon betrokken bij ons gezin en in de familie. Ik ben blij dat dochter weer in ons leven is en ook weer bij alle speciale familie activiteiten aan kan sluiten. Ze is mijn bloed, Doortje is haar bloed, we horen bij elkaar. Ik ben zo gehecht aan het familiale. 
Sinds een jaar logeert Doortje soms bij mama. Voor alle partijen de best haalbare situatie. Na 2 nachtjes logeren nam ik meisje weer mee naar huis vorige week. Ik was hartstikke fit na 2 dagen alleen en we rondden de dag rustig af. Eenmaal in haar bedje verteld Doortje me dat ze blij is weer in haar eigen bed te liggen. 'En dat ik weer bij jou ben Nana, want 2 nachtjes is wel erg lang.'
Oef. Was ik toch even geschrokken laatst.

 





het is een mooi leven zo samen.