koningsdag

Lief meisje we maakten een gedenkwaardige dag mee. Vandaag is sinds 123 jaar in Nederland een koning ingehuldigd. Koning Willem Alexander, klinkt dat niet mooi? Samen met zijn koningin Máxima, de prinsesjes Amalia, Alexia en Ariane vierde hij een geweldige dag.

Waar een klein land groot in kan zijn is écht een mooi feest aanbieden. Vanmorgen de abdicatie in het paleis op de Dam. Daarbij voelde ik al een kleine hik-slik van ontroering toen moeder en zoon elkaar even in de hand knepen. Tja, Beatrix mag stoppen met werken, gaan genieten van een welverdiend pensioen. Alleen zij weet welke weinig begerenswaardige taak haar zoon met zijn gezin te wachten staat.

Je bouwt verder aan je duplo kasteel en kruipt af en toe naast me op de bank om samen te kijken naar traditie en protocol. Emotioneel is het als Alexander en Beatrix elkaar kussen op het balkon, als Máxima haar schoonmoeder, handenknijpend ondersteunt en wanneer Alexander Amalia kust. Het bijna huiltje als Alexander zijn ´Zo waarlijk helpe mij God almachtig´ uitspreekt. Waarom dan Nana?’ vraag je. Tja lieverd het is een belangrijke gebeurtenis in het leven van die familie en dan leef ik een beetje mee. Oh oh wat een watje ben ik soms.

We smullen, oranje gebak, en ook van de prachtige kledij van alle gasten. Stiekem vinden wij de Marokkaanse afgezante Lalla Salma het aller áller mooist gekleed. Huiverend hoor je aan dat twee prinsen trouwden met ‘burgermeisjes’ je trekt zelf de conclusie dat je kansen op een koninklijk leven nog niet verkeken zijn. Opa en ik gniffelen om de zure blikken van prins Charles, hij wacht nog stééds op een kans om ook koning te worden. De Nieuwe Kerk is spectaculair versierd, de pracht en praal is sprookjesachtig. Ik vertaal voor je wat de NOS mensen vertellen. Over scepter, kroonappel en kroon. Waarom Alexander de kroon niet draagt? Te klein en te zwaar, maar wel een mooie mantel met 83 leeuwtjes er op geborduurd. Over Masako  uit Japan, die jij nu zielig vindt maar wel leuk dat ze naar dit feestje mocht! Over de visnetten die als versieringen worden gebruikt, jij had het idee dat slingers mooier zouden zijn! En of de prinsesjes geen koude armen zouden hebben. De gouden koets had er wat jou betreft ook nog wel bij gemogen.

Gelukkig wil opa wel even met je naar de vrijmarkt in ons eigen dorp. In je oranje kleertjes en zelf opgesmeerde schmink. Later zou een klasgenootje nog vragen als wat jij geschminkt was! Nou; ‘als vlag natuurlijk.’ Rood wit en blauw nog vaag zichtbaar. Dolblij kom je terug want dit jaar kon je wél paardrijden, je herinnerde je nog dat het vorig niet lukte omdat de rij wachtenden toen té lang was. Nana is blij dat je er geen reut hebt gekocht, ik wil liever van dingetjes af dan erbij te krijgen in huis.

’s Middags gaan we nog een keer naar het feestgedruis. Dorpsgetrouw lopen de mensen in oranjekleding van het laatste voetbalfestijn en zijn de activiteiten identiek aan vorig jaar. Hup Holland hup.

Je geniet bewonderend van kinderen die dansjes en liedjes op een hoog podium uitvoeren. Dat zou je ook wel willen, maar nog niet durven.

Lief kind, ik ben benieuwd wat jij je later herinnert van deze bijzondere dag. Zelf herinner ik me de aubade, die we als kleine kinderen met de hele school brachten bij het gemeentehuis, strak in het gelid, op elke Koninginnedag . Ook ik oefende net als jij landsgetrouw het Wilhelmus. Dat we het samen nog maar vaak mogen zingen voor deze prachtige Koninklijke familie.

kleine zus

Doortje zit te strijkkralen. Ze maakt een beertje voor haar zusje. Zusje??? Nee niet echt, maar voor Doortje wel.

Dit behoeft enige uitleg. De kleine geschiedenis van het kleine zusje want zusje is pas 1 jaar oud. Ik had nog werk toen Doortje geboren werd. Ik had ook nog werk toen Doortje bij me kwam wonen. Een leuke baan als onderwijsassistente op een VMBO afdeling zorg en welzijn. Op de top van mijn carrière gaf ik er 19 praktijk lesuren aan meiden van 14, 15 en 16 jaar oud. Als parttimer had ik daar 20 klok uren voor. Na enige krimp op de afdeling kwam ik op de administratie daar terecht, en ook dat was leuk. Véél van geleerd.

Doortje heeft na de roerige periode (met mama) bij opa, ook nog een week of 6 in een KVT gewoond. (kort verblijf tehuis.) Die weken dáár waren traumatischer voor ons allen dan haar moeizame start. Goddank, is het gelukt om Doortje bij me te krijgen.

Mijn baas was fideel, ik kon elke dag naar Doortje toe, en om mijn bezoeken heen werken. Maar ondanks dat ik haar dagelijks zag, voorkwam dat niet dat ze een verstoorde hechting opliep. De herinnering aan haar hartverscheurende gehuil als ik vertrok, bezorgt me nog kippenvel.

Na de 4 weken pleegzorgverlof moest ik weer aan het werk. Doortje was nog volop aan het hechten en het kinderdagverblijf had een wachtlijst, waardoor ik besloot om een oppas aan huis te zoeken.

Dat was snel geregeld.

De dochter, (met een mega kinderwens), van een van vriendin was al vanaf het begin betrokken bij ons en wilde graag helpen bij de zorg voor Doortje. Het bleek een gouden greep, tot op de dag van vandaag.

Inmiddels is het moederhart van de oppas ook gevuld en dát kindje noemt Doortje nu haar kleine zus.

Doortje miste de oppas en haar baby toen kleine zus net was geboren. Dat die twee tijd nodig hadden om aan elkaar te wennen, begreep ze niet. De ontwikkeling van kleine zus volgt Doortje nu met interesse. De oppas noemt Doortje trouw ‘grote zus’, een titel waar ze trots op is.

(Ik vraag me wel eens af hoe we dat weer gaan verklaren met onze toch al gecompliceerde gezinssamenstelling!)

Nu, in de meivakantie, staat er weer een logeerpartijtje op de agenda, bij kleine zus.

Er gaan vaak kaartjes en cadeautjes heen en weer. Speeltjes en kleertjes van Doortje gaan over naar het kleintje. Soms gaat er een gekocht presentje mee naar kleine zus, soms stuurt Doortje een zelf geknutselde kaart naar haar. Via een foto op facebook laat de oppas dan de ontvangst zien. Dat vindt Doortje prachtig.

Dit keer krijgt kleine zus een strijkkraalwerkje.

Heel aandachtig worden de vorm en kleurtjes uitgekozen. ‘Denk jij dat mijn kleine zus dit mooi vindt Nana?’ vraagt ze. Ik weet het zeker liefje.