eerlijk delen

Een van de waardevolle giften om aan een kindje mee te geven is voor mij ´eerlijk delen´.
Velen delen met mij, ik deel met anderen. Wie je ook bent, wat je ook bent delen kun je altijd. Je liefde, je vriendschap, je aandacht, maar ook je materie. De wereld wordt mooier van eerlijk delen.
Voor Doortje is dit nu nog niet zo makkelijk. Waarschijnlijk is het voor elke 5 jarige wel eens een kwestie maar ik zie dat Doortje heel bedachtzaam wordt als ze moet delen. Qua aandacht is het ronduit moeilijk voor haar. Om de beurt praten, wachten op je beurt ik krijg wel eens de kriebels van haar ongeduld.
Het is dat geen behang heb maar anders....
Komt vast ook door onze situatie, samen zijn geeft haar soms het idee dat mijn oren voor haar alleen in gebruik zijn. Beetje verwend. Wonen bij een Nana betekent voor haar ook dat ze vaak omringd is met ouderen. Je kunt haar wel eens dingen horen zeggen die niet altijd leeftijdsadequaat zijn. Ze riep erg jong al; ´sssst ik moet me even concentreren'. Ook wel koddig want haar R spreekt ze uit als een L. Haar lievelings groente zijn kroten!!!!
Er zijn weinig jonge kinderen in onze directe omgeving. Haar vriendschappen lopen via school. Afspraakjes maken dus. Lekker plezier op niveau en oefenen in delen. Ik doe vrijwilligerswerk bij Edukans, er worden schoenendoos gevuld door schoolkinderen voor kinderen in landen waar minder is dan hier, en wij checken of er in zit wat er in hoort.
Dit jaar wilde Doortje ook een schoenendoos vullen. Ik was zo trots op haar. Delen moet je niet vragen maar doen. 5 Dingen horen in elke doos; tandenborstel/pasta, zeep, schrijfgerei, een speeltje en een knuffel. De eerste 2 dingen deden we samen. Daarna duurde het 2 weken voor Doortje klaar was. Keer op keer begon ze opnieuw. Welke pen, speelgoedje en vooral welke knuffel sta je af.
Ze maakte bloedserieus, heel zorgvuldig, haar keuzes. Ik liet haar lekker keutelen en rommelen. De doos werd prachtig versierd. Dat alleen was al een mooi cadeau.
Op een dag is ze klaar. Hier gaat érgens ter wereld een meisje heel blij van worden. 'De doos kan je mee nemen Nana´zegt ze.  Zie ik nog net hoe ze er een gezellige, roze, pluizige sleutelhanger uithaalt. 'Deze toch naar niet Nana die vind ik zelf nog mooi'. Lief kindje, je hebt genoeg gedeeld.

 

opa

Opa is ziek. Dat is erg jammer voor hem maar ook voor Doortje.
Ze zijn dol op elkaar, Doortje en onze lease/parttime, opa.
Meisje heeft het 1e jaar van haar leven samen met mama en veel begeleiding van de toen betrokken instanties bij hem gewoond. Mama kon niet blijven wonen in het toenmalige begeleid wonen project omdat daar geen baby's konden zijn. De optie om in een moeder-kind project te gaan wonen werd vertraagd door wachtlijsten en wees mama af. In die tijd was ik nog niet van plan om de zorg voor Doortje op me te nemen en kon ik dus oma zijn, contact houden met de instanties en mama begeleiden in haar moedertaken.
Het alledaagse was voor opa, zwaar, zeker toen het foute dak en werkeloze vriendje van toen ook introk.
Opa hield er nachtmerries aan over. Toen Doortje net 1 jaar was is ze alsnog onder mijn hoede gekomen.
Opa steunt nog steeds Doortje , mama en mij. 
Opa is alle zaterdagen bij ons, door de week heen af en toe, past op, en we gaan met deze opa op vakantie. Hij is Doortjes grootste fan en belangrijk voor haar omdat ze via hem vader-achtige mannelijke aspecten in het leven mee krijgt. Wilde spelletjes, stoeien, een iets lossere levenshouding, sponsoring, heren support, bouwen, allemaal zaken waar opa beter in is dan ik.
Maar nu raakte opa aan een hevige griep en weet Doortje even niet wat te doen. Ze mist hem.
Via sneltoetsen op de telefoon kan ze hem altijd bellen, maar Doortje wil niet bellen. Ze wil ook niet knutselen voor opa. Doet ze graag maar nu wacht ze wel tot opa beter is.
Na een dag of 3 hoor ik wat er speelt. 'Gaat opa dood, want hij is al oud?'  Tjonge jonge wat een mensbeeld, we zijn niet eens 60.
Nee lieverd opa gaat niet dood. En dan ga je uitleggen in sesamstraattaal dat oud altijd ouder kan. En belangrijk; dat wij 100 willen gaan worden. Meteen even mijn eigen sterfelijkheid onder ogen gezien en gewoon ontkennen tegen Doortje. Nou ja, ze is gerustgesteld. Na 8 dagen wil ze toch even met opa bellen. Of ze hem even mag vertellen dat ze een verjaardagskadootje weet????? Afijn. Fijne babbel, allebei blij.
'Wordt maar gauw beter opa' roept ze 'want ik ben al snel jarig'.
Ja ja medeleven zit er al vroeg in.