een vers nieuwjaar

Het is al ons vijfde jaar samen.  Mijn kleindochter en ik. Ze kwam net na haar 1e verjaardag bij me wonen. Je zou denken dat het inmiddels gewoon een feit is maar zo voelt dat niet. Het is wel eens zoeken naar een correcte definiëring van mijn rol in haar en mijn leven. Via het bloed ben ik haar oma, maar was ik dat alleen dan zou ze op bezoek komen of logeren bij mij, ik zou haar lekker verwennen en bijzondere activiteiten met haar ondernemen in de vakanties of weekenden.
In het dagelijkse ben ik haar opvoeder haar verzorger. Ik voel me verantwoordelijk voor haar gehele welzijn, haar ontwikkeling en haar band met haar moeder. Maatschappelijk gezien vervul ik een ouder rol, voor alles aanspreekbaar. We zijn altijd samen en ik ben er als ze me nodig heeft. Er zijn vaak situaties waarin ik moet switchen van rol. Onze leefsituatie brengt dagelijkse beslommeringen met zich mee die niet lijken op het leven van  een doorsnee 5 jarige en een doorsnee 52 jarige.
Tijdens het schrijven van onze kerstkaarten hoor ik dat Doortje net als ik nadenkt over ons gezin. Op de ene kaart staat háár naam met mijn titel 'Nana.' Op de andere kaart kan ik volgens haar beter mijn voornaam schrijven want anders begrijpen 'ze' het niet.
Als ik haar bij het kerstfeest van de buurtclub breng en de helpmoeder mij aanspreekt met mama voel ik een por tegen mijn zij; ‘nee ik ben haar oma hoor’, corrigeer ik meteen.
Op het schoolplein maak ik een praatje met een andere oma.
Ze zegt 'jij past ook veel op hé.' Nou nee, ik zoek wel eens oppas maar ik ben het niet.
Het is nog niet zo lang dat Doortje zelf door heeft dat de wereld niet begrijpt wat een 'Nana' is. Kleiner dan nu zei ze zelf vaak tegen mensen die ons niet kenden dat ik niet haar oma maar haar 'Nana' ben. Het woord Nana is een variant opmijn roepnaam, Doortje kon dat al vroeg zelf zeggen. Inmiddels is het haar wel duidelijk dat de titel 'oma' bij ons de lading niet dekt. Ze mag kiezen, maar wil geen oma zeggen. Net zoals ze in het verleden wel oefende of ze mij mama kon noemen, ook dat dekte de lading niet. Daar heb je er maar één van en dat ben ik niet. Haar moeder beschermde haar titel ook. Want mama is mama, en geen enkele andere aanspreekvorm klopt dan.