Als Doortje goede zin heeft kan het huis zo maar ontploffen. Ze is dol knutselen. Er is een deur ingericht met haar fröbelwerken, er is een stuk muur vrijgehouden voor grote stukken, er is een rail waar steeds een andere compositie aan hangt.
Ik hou van haar werkjes, haar inzet, haar fantasie. We hebben een grote voorraad aan materialen en gereedschappen. Zo heerlijk, alle dingetjes in hun eigen kleine mini curvertje. Er is zelfs een speciale crea-kast. Noem het en het is er, van een brood klei tot en met splitpennen met een 'diamant' er op. Papiersoorten, verfartikelen.
Het ziet er zalig uit als ze er mee bezig is.
Maar ook samen maken we mooie kunstwerken;
Doortje lag op de grond en ik trok haar silhouet na op een stuk papier. (2 vierkante meter van het huis bezet). Volgens haar zou dat beter gaan als ze bloot was, waardoor ik het niet kon weerstaan om dan ook nog even de kieteldood te doen. En dan gaat zij weer roepen 'ganade citroen ik zal het nooit meer doen'. Lig ik weer in een deuk om haar 'ganade' en zo zijn we lang zoet.
Met haar omtrek gaan we aan de gang. Oude behangboeken hebben prachtig papier waar ze uit kan kiezen om haar eigen levensgrote aankleedpop mee te kleden. (4 vierkante meter). Het hele project is een genot. Zo veel te kiezen, fantaseren en te verfraaien. (9 vierkante meter). Als de papieren pop helemaal klaar is gaat er nog een zelfgemaakte ketting om heen, de plakdiamanten worden een armband, wol wordt haar. Stickers zijn overal goed voor dus de behangkleding wordt met stickers opgeleukt. Plan na plan, idee na idee. Doortje geniet.
Inmiddels liggen de grote en de kleine tafel vol, de keuken is bezaaid maar het project vordert gestaag.
Zo aan het einde is het de bedoeling dat ik altijd minder ga bijdragen. De versiering is echt haar specialiteit. (gelukkig nog één stoel vrij).
Lapjes erbij, voor zakjes op de jurk. Ze tekent een mooi gezichtje op de pop. Het is een kunstwerk op ware grootte geworden. Een zelfportret.
Nu moet zo'n hele exercitie natuurlijk ook afgebouwd worden, het leven gaat gewoon door, ook na grote projecten.
Even kijken hoe ik dit aan ga pakken. Opruimen is dan weer een bezigheid waar mijn kunstenares niet zo veel mee heeft. 'Weet je wat Nana' zegt ze gehaaid en bij wijze van goedmakertje na me weggestuurd te hebben van het versieren, 'dan mag jíj alleen opruimen vandaag'.
Een speciale aanbieding van de dag waar ik niet om gevraagd heb, ik bedank vriendelijk. Samen vullen we weer alle gezellige mini-curvertjes en ruimen puin. Of ik dan wel nu even de cd 'ja zuster nee zuster' op wil zetten want dan zingt ze er bij!
is ze niet enig?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten